متن کامل بیانیه سرور دانش معاون دوم رئیس جمهور در هفتاد و یکمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد
(۲۱ سپتمبر ۲۰۱۶ برابر با ۳۱ سنبله ۱۳۹۵)

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله رب العالمین و الصلوه و السلام علی سیدنا و نبینا محمد و علی آله و اصحابه اجمعین.

آقای رئیس! جلالت مآبان! خانم ها و آقایان!

در ابتدا ضمن اظهار خرسندی از حضور در هفتاد و یکمین اجلاس شکوهمند مجمع عمومی سازمان ملل متحد، انتخاب جناب پیترتامسون سفیر جمهوری فیجی را به ریاست هفتاد و یکمین اجلاس عمومی مجمع ملل متحد صمیمانه تبریک می گویم و از جلالتمآب بان کی مون سکرتر جنرال سازمان ملل متحد به‌خاطر یک دهه رهبری مدبرانه و تلاش بی وقفه در همه عرصه ها مخصوصا در عرصه های حمایت از آزادی های اساسی، حاکمیت قانون و عدالت برای همه، ابراز سپاس و امتنان می کنم و برای ایشان توفیقات مزید را آرزو می نمایم.

آقای رئیس!

با آغاز قرن بیست و یکم، عرصۀ روابط بین الملل بیش از هر وقت دیگری پیچیده گردیده است. در حالی که برخی از منازعات دیرینه تا هنوز ادامه یافته اند، شکل گیری تهدید ها و چالش های جدیدی چون: تروریزم، افراط گرایی، مهاجرت، تغییر اقلیم و مسایل مشابه دیگر، سراسر جهان را با خطر مواجه ساخته است. ما همه به این حقیقت پی برده ایم که گفتگو و همکاری، مناسب ترین راه برای تأمین صلح و امنیت و تضمین یک جهان عاری از نفرت و منازعه است. در این میان سازمان ملل متحد تا هنوز جایگاه منحصر به فرد خویش را به عنوان مهم ترین نهاد بین المللی برای تأمین صلح، امنیت و رفاه جهانی حفظ کرده و تقویت هرچه بیشتر این سازمان، یک اولویت برای همۀ ما می باشد.

نقش اساسی سازمان ملل متحد در حمایت از تحول افغانستان به یک جامعۀ دموکراتیک و کثرت گرا، مثال روشنی از تأثیر عمیق این سازمان برای ایجاد تغییرات مثبت و واقعی در جوامع مختلف است.

در این قسمت، اجازه دهید تا نخست، این اجلاس را در جریان اوضاع جاری در کشورم قرار دهم و همزمان با دو سالگی ایجاد حکومت وحدت ملی به رهبری جلالت مآب دکتر محمد اشرف غنی رئیس جمهور منتخب افغانستان، دستاوردهای این حکومت را به صورت کوتاه یادآوری کنم.

آقای رئیس!

ما در افغانستان تلاش داریم که روحیه مشارکت ملی و همکاری برای عملی ساختن آرزوها و تمثیل اراده شهروندان کشور را به بهترین و مناسب ترین شکل آن تقویت کنیم. در این رابطه تمام گروه ها و نخبگان سیاسی افغانستان در داخل و خارج حکومت، در محور یک اجماع ملی برای تقویت نظام سیاسی و حکومت وحدت ملی و تطبیق اصلاحات در چارچوب منافع ملی کشور، متحد و هم نظر هستند.

ملت افغانستان حامل یک میراث تاریخی تلخی از منازعات، استبداد، تفوق طلبی، تبعیض و نابرابری است. ما دموکراسی را تنها راه حل این مشکلات و تنها بستری مناسب برای تحقق عدالت و مساوات می دانیم. زیرا در دموکراسی است که همه حلقات و گروه های اجتماعی و سیاسی می توانند خود را در آیینه آن ببینند. برای تحقق این هدف، ما برخوردار از یک قانون اساسی مترقی هستیم که تنها تطبیق دقیق و کامل آن می تواند برای جامعه ما ثبات سیاسی را به ارمغان آورد.

در سایه چنین نظامی، در دو سال گذشته، در ساحات مختلف به شمول کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان، افزایش دسترسی به تعلیم و تربیه، ارتقای آزادی های اساسی، تقویت مخابرات و ارتباطات، احیای زیربناها، حاکمیت قانون و رعایت عدالت و حقوق بشر، پیشرفت های چشمگیری به دست آمده است و در سطح بین المللی نیز دولت ما برای کشورهای ذیدخل در امنیت و ثبات افغانستان، به عنوان یک شریک با اعتماد، از جایگاه شایسته ای برخوردار می باشد.

ما برای عملی ساختن تعهدات ملی و بین المللی خود در مورد اصلاحات، از تمام کوشش و توان خود کار می گیریم. برای ریشه کن کردن فساد، تقویت حکومت داری خوب، اصلاحات عدلی و قضایی، ارتقا و توانمند سازی زنان و مبارزه با خشونت علیه زنان، ارائه خدمات مؤثر برای شهروندان، تقویت پاسخگویی در تمامی سطوح حکومت، تقرری مقامات ارشد بر اساس شایستگی و ایجاد شفافیت در قراردادهای دولتی با تشکیل کمیسیون تدارکات ملی، تلاش نظام مند ما ادامه دارد.

به منظور شفافیت در انتخابات آینده پارلمانی، ریاست جمهوری و شوراهای ولسوالی ها، روند مشوره و مطالعات تخنیکی و حقوقی در باره اصلاح نهادهای انتخاباتی و قوانین انتخاباتی پایان یافته، قانون جدید انتخابات توشیح شده و به زودی اقدامات اولیه برای اصلاحات انتخاباتی به صورت عملی آغاز می شود.

مبارزه همه جانبه علیه مواد مخدر اولویت دیگر حکومت وحدت ملی است. در این رابطه ما در همکاری نزدیک با دفتر مواد مخدر و جرایم ملل متحد(UNODC) و سایر همکاران بین المللی، در چارچوب برنامه عمل ملی، تلاش های مشترک خود را ادامه خواهیم داد.

در ماه جولای گذشته در کنفراس سران ناتو در "وارسا"، کشورهای عضو ناتو و سایر شرکا، سالانه یک میلیارد دالر تا سال ۲۰۲۰ را برای کمک به نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان وعده دادند. همچنین تمدید ماموریت «حمایت قاطع» نیز به منظور همکاری در آموزش، مشوره و کمک به نیروهای امنیتی برای بعد از ۲۰۱۶ مورد تأیید قرار گرفت. از همه این مساعدت ها و همکاریها سپاس گزاری می نمایم و از ایالات متحده آمریکا که بیشترین سهم را در این کمکها دارد، به گونه ویژه تشکر می کنم.

ما همراه با شرکای بین المللی خود برای اتخاذ تصامیم مهم در مورد نحوه همکاری و تصویر واضح از راه پیش رو، در روزهای نزدیک آینده در «بروکسل» گرد هم می آییم. حکومت وحدت ملی گزارش جامع از نتایج مثبت تلاشهای خود برای اصلاحات بر اساس چارچوب «خودکفایی از طریق حسابدهی متقابل» را ارائه خواهد کرد. ما از شرکای بین المللی خود توقع داریم که تعهدات جدید مساعدت را بر اساس چارچوب صلح و توسعه ملی افغانستان ارائه نمایند.

آقای رئیس!

علی رغم دستاوردهای ذکر شده، ادامه جنگ اعلام نشده علیه افغانستان و ضرورت تأمین امنیت هنوز هم یک چالش جدی پیش روی حکومت وحدت ملی است و هنوز هم مرد م ما در معرض حملات بیرحمانه شبکه های خطرناک افراط گرایان و گروه های تروریستی قرار دارند.

فعلا بیش از ده گروه تروریستی در افغانستان علیه ما می جنگند که همگی برای ایجاد موانع در برابر پروسۀ دولت سازی و جلوگیری از استقرار صلح و ثبات، از بیرون به افغانستان فرستاده می شوند.

یکی از اهداف عمده آنان سرکوب دموکراسی و آزادی بیان و رسانه های آزاد در افغانستان است و به همین جهت خبرنگاران در میدان های جنگ و حملات تروریستی در معرض تهدید جدی قرار دارند و افغانستان از سازمان ملل انتظار دارد که با تعیین یک نماینده ویژه، مصونیت خبرنگاران و رسیدگی به مشکلات آنان را مخصوصا در افغانستان مورد توجه قرار دهد.

در ماههای گذشته تروریست ها اعم از طالبان و داعش با حمایت حامیان خارجی خود، از یکسو بر تظاهرات مدنی و مسالمت آمیز طرفداران جنبش روشنایی در دهمزنگ کابل حمله کردند که بر اثر آن دهها تن از جوانان، تحصیل کردگان و نخبگان مردم ما به شهادت رسیدند و از سوی دیگر با حمله بر پوهنتون آمریکایی افغانستان و مراکز ملکی دیگر، صدها تن از اشخاص بی گناه دیگر را به شهادت رساندند. بر اساس اسناد موجود، این حملات از آن طرف خط دیورند و در پاکستان طرح ریزی و سازمان دهی شده بود.

طالبان تلاش کردند امسال کنترل قلمرو بیشتری را خصوصا در قندوز و هلمند و مناطق دیگر به دست بگیرند اما با مقاومت نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان مواجه شدند و صدها جنگجوی افراط گرای طالبان و داعش که شامل تعداد زیادی از جنگجویان خارجی هستند، در این جنگها کشته و یا دستگیر شدند.

ما از جامعه جهانی می خواهیم که در جنگ افغانستان، به از بین بردن پناهگاه های امن تروریستان در خارج از افغانستان توجه شود. ما از دولت ها می خواهیم که در مبارزه با تروریزم، تعهدات بین المللی خود را صادقانه اجرا نمایند و با برخورد دوگانه، تروریستان را به تروریست های خوب و بد تقسیم نکنند و ییش از این موجب تضعیف نظم بین المللی نشوند. ما در این رابطه از شما می پرسیم که رهبران پیشین القاعده و طالبان در کجا اقامت داشتند و در کجا کشته شدند؟ و همین اکنون رهبران طالبان و گروه حقانی در کجا هستند و تجهیز، آموزش و تمویل تروریستان در یک جنگ تمام عیار، از کجا و چگونه صورت می گیرد؟

ما بارها از همسایه خود پاکستان خواسته ایم تا پناهگاه های شناخته شده تروریستها را از بین ببرد اما متأسفانه هنوز هیچ تغییری را در وضعیت شاهد نبوده ایم. افغانستان همواره خواهان روابط صلح آمیز با همه کشورهای منطقه بوده است. اما حکومت وحدت ملی حق مشروع خود می داند که هر اقدام لازم را برای حفاظت و دفاع از مردم خود انجام دهد.

ما همچنین دروازه گفتگو و صلح را برای آن دسته از عناصر طالبان و سایر گروههای مخالف مسلح که تمایل به صلح و پذیرش قانون اساسی ما را داشته باشند، باز نگهداشته ایم. به همین جهت در این روزها توافقنامه صلح بین حکومت و حزب اسلامی به امضا می رسد که یک گام بسیار مهم در راستای پیشرفت پروسه صلح در کشور است.

ما باور داریم که گروه هماهنگی چهار جانبه به ترکیب افغانستان، جمهوری خلق چین، پاکستان و ایالات متحده آمریکا، می تواند به عنوان یک سکوی مفید، برای تلاش های بیشتر صلح باقی بماند، مشروط بر این که حکومت پاکستان به تعهداتش در چهارچوب معیارهای گروه هماهنگی چهار جانبه یعنی" نقشه راه" با صداقت عمل کند.

آقای رئیس!

علی رغم وجود چالش های امنیتی، افغانستان نسبت به ماحول خود در جهان اسلام و منطقه با نگاه مثبت می نگرد.

ما کشورهای جهان اسلام را بهترین همکار خود می دانیم و کوشش می کنیم با گسترش و تحکیم روابط و مناسبات نیک فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی با کشورهای اسلامی و استفاده از تجربیات همدیگر، در تقویت صلح و همگرایی و ارائه یک قرائت معتدل از اسلام، سهم بگیریم. ما در این رابطه از اعلام آمادگی سازمان همکاری اسلامی و هر کشور مسلمان دیگر، برای کمک به پیشبرد اجندای صلح در افغانستان تشکر می کنیم.

همچنین لازم است در این رابطه اضافه کنم که اسلام به عنوان یک دین، دارای اندیشه، فرهنگ، تمدن و تاریخ روشنی است که از یکسو به کرامت، حقوق و آزادی های انسان به عنوان انسان احترام گذاشته و حاکمیت ملی را ناشی از اراده مردم می داند و از سوی دیگر با هر نوع بی عدالتی، انحصار طلبی، نفرت پراکنی، افراطی گری و خشونت در تضاد است. افراد و گروه هایی که به هر نامی دست به خشونت، ترور و کشتار می زنند، با روح این دین انسانی بیگانه بوده و در حقیقت از اسلام استفاده ابزاری می کنند. اسلامی که به صراحت آیات قرآن شریف، انسان را جانشین خداوند در زمین و دارای کرامت و حامل امانت الهی می داند و کشتن یک انسان را معادل با کشتن همه مردم می شمارد، چگونه به عملیات انتحاری و تروریستی اجازه می دهد که جان هزاران انسان بی گناه را بگیرد؟ ما از علمای بزرگ جهان اسلام که در آینده در کنفرانس مهمی در شهر مقدس مکه گردهم می آیند، انتظار داریم که چهره واقعی اسلام را روشن سازند و بیزاری این دین را از تروریستان و افراط گرایان اعلام نمایند.

آقای رئیس!

برای همکاریهای منطقه ای، ما نیاز به یک منطقه باثبات داریم. سیاست خارجی افغانستان در منطقه بر مبنای ایجاد «جامعه امن اقتصاد محور» تنظیم شده است. افغانستان از اعضای فعال سازمان های منطقه ای «سارک» و «ایکو» و عضو ناظر سازمان «شانگهای» است و احیای پروسه کشورهای «قلب آسیا» و «روند استانبول» و کنفرانس همکاری های اقتصادی منطقه ای برای افغانستان یا «ریکا» را چارچوب مناسب برای همکاریها در جهت توسعه و رفاه کشورهای منطقه می داند.

ما یعنی همه کشورهای منطقه هم تهدیدات مشترک داریم و هم منافع مشترک. ما در مورد تهدیدات مشترک مانند: تروریزم، افراط گرایی، مواد مخدر، جرایم سازمان یافته، مهاجرت های غیر قانونی، قاچاق و غیره باید مبارزه مشترک و همکاری های دوامدار و منسجم داشته باشیم. همچنین تأسیس خط آهن منطقوی، انتقال انرژی، استخراج معادن، ترانزیت و تجارت می تواند از مهم ترین فعالیت های مشترک اقتصادی ما باشد.

افغانستان به عنوان چهار راه مهم تجارت، ترانزیت و فعالیتهای اقتصادی می تواند جنوب آسیا را به آسیای میانه و شرق میانه را به شرق و جنوب آسیا متصل گرداند. ما در افغانستان، امروز پیشرفتهای خوبی در پروژه هایی مانند تاپی و کاسا ۱۰۰۰ ، شاهراه لاجورد، دهلیز خط آهن بین چین، آسیای میانه، ایران و افغانستان و توسعه همکاری ها در بندر چابهار ایران داشته ایم. با عملی شدن این پروژه ها هم افغانستان، به بازارهای جهانی راه می یابد و هم کشورهای منطقه به همدیگر وصل می شوند.

ما در منطقه خود با رعایت اصل عدم مداخله در امور داخلی یکدیگر، اصل عدم توسل به زور در حل اختلافات، احترام به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی یکدیگر، مبادله اطلاعات و دانش و تکنالوژی و از همه مهم تر با تأمین صلح و ا منیت پایدار و ثبات سیاسی، می توانیم زمینه رشد و شکوفایی اقتصادی همه کشورهای منطقه را فراهم نماییم.

بنا بر این از همه کشورهای منطقه می خواهیم که در مورد تأمین امنیت و ثبات منطقه که پیش زمینه تأمین منافع اقتصادی و رفاه مردم است، با ما همکاری کنند و بدانند که بدون تأمین امنیت و ثبات در افغانستان، هیچ کدام ما به ثبات پایدار و رفاه اقتصادی دست نخواهیم یافت.

آقای رئیس!

افغانستان بعد از ۵۱ کشور مؤسس اولیه سازمان ملل متحد، پنجاه و دومین کشوری است که در ۱۹ نوامبر ۱۹۴۶ به عضویت این سازمان جهانی درآمده و از آن روز تا کنون وظایف خود را در قبال تعهدات بین المللی به طور جدی انجام داده و مخصوصا در ۱۶ سال گذشته، کانون همگرایی جامعه بین المللی بوده است. در این میان نقش محوری سازمان ملل متحد در تسهیل حمایت مؤثر بین المللی از ثبات و ترقی افغانستان، ستودنی بوده و این جانب به نمایندگی از ملت افغانستان از تلاش ها و همکاری های سازمان ملل متحد با افغانستان تشکر می کنم.

ما در طول سالیان اخیر با ۲۰ کشور از متحدین خود مخصوصا با آمریکا، اتحادیه اروپا و ناتو، اسناد همکاری های درازمدت استراتژیک امضا کرده ایم و در کنفرانس های مهم بن، توکیو، لندن، شیکاگو و وارسا همکاران بین المللی ما حمایت بی دریغ خود از سیاست ها و پالیسی های حکومت افغانستان را اعلام کرده اند.

افغانستان مانند سایر اعضای جامعه بین المللی در مقابله با تروریزم، افراط گرایی و خشونت، جدی و قاطع بوده و مبارزه بی امان خود را در مقابل این پدیده شوم ادامه می دهد. ملت ما سال ها است که در خط مقدم نبرد با تروریزم مقاومت می کند و برای دفاع از ارزش های مشترک بشریت قربانی می دهد. ما در این راه شخصیت های بزرگ ملی خود همچون: شهید احمد شاه مسعود، شهید استاد برهان الدین ربانی، شهید استاد عبدالعلی مزاری، عبدالحق شهید، حاجی قدیر شهید و صدها تن از علما، وکلای مردم، افسران، ژورنالیستان و نخبگان خود را از دست داده ایم.

ما بر این باور هستیم که امروز تروریسم و افراط گرایی تبدیل به یک تهدید علیه صلح جهانی شده است، تا آن جا که امروز رگه هایی از افراط گرایی در اشکال مختلف حتی در اروپا و آمریکا نیز دیده می شود و موج حملات تروریستی امسال، بسیاری از کشورهای جهان را در نوردید.

از این رو در مقایسه با وسعت تهدیدات، تدابیر جامعه جهانی در مبارزه با تروریزم و افراط گرایی هرگز بسنده و موفق نخواهد بود، مگر این که به عنوان یک نیاز استراتژیک جهانی، اقدامات مؤثر و همه جانبه سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و حتی نظامی صورت گرفته و سازمان ملل متحد در مورد مبارزه با خشونت و افراط گرایی از طریق برگزاری یک کنفرانس بین المللی، به تأسیس سازوکار نوین حقوقی اقدام نماید. ما بر این باوریم که مبارزه جدی با تروریزم و افراط گرایی حد اقل یک برنامه ریزی دقیق و همه جانبه ۲۰ ساله لازم دارد و در این برنامه باید افغانستان به عنوان خط مقدم نبرد، مورد توجه ویژه جامعه جهانی قرار بگیرد.

یکی از پیامدهای شوم خشونت و افراط گرایی موج جدید مهاجرت در سال گذشته بود که مهاجرت را به یک چالش مهم بین المللی تبدیل کرد. ما ضمن ابراز سپاس از کشورهای پذیرنده مهاجرین افغانستان مخصوصا از دولت آلمان و سایر کشورهای اروپایی که با آغوش باز و با روحیه انسان دوستانه با مهاجرین ما برخورد کردند، از سازمان ملل متحد می خواهیم که با این پدیده بین المللی با رویکرد نو برخورد کرده و با کشورهای مبدأ مهاجرت در جهت قطع ریشه ها، عوامل و دلایل مهاجرت مخصوصا پدیده های شوم جنگ، فقر و بی سوادی همکاری نمایند.

آقای رئیس!

یک نظر اجمالی به اوضاع جهان نشان می دهد که بی عدالتی ها و تهدیدهای خشونت و منازعه هنوز هم جان میلیون ها انسان را در سرتاسر جهان با خطر مواجه می سازد. در سوریه ما شاهد گسترش ابعاد ویرانگری و وحشت هستیم. از این رو ما از راه حل جامع منازعه سوریه که مطابق خواست تمام مردم سوریه باشد، حمایت کامل خود را اعلام می داریم و همچنین آرزومندیم چنین طرحی در مورد یمن نیز تطبیق شود.

ما از تلاشهای بین المللی جدید برای حل مسأله فلسطین و تأمین حقوق مشروع مردم شجاع و آزاده فلسطین، به شمول داشتن دولت مستقل و دعوت از همه طرف ها برای گفتگوهای مستقیم در جهت دستیابی به راه حل پایدار بر اساس اصل صلح و همزیستی مسالمت آمیز بین مردم منطقه، حمایت می کنیم.

افغانستان از توافق کشورهای ۱+۵ و جمهوری اسلامی ایران در چهار چوب برنامه جامع اقدام مشترک در مورد برنامه اتمی ایران حمایت می کند و تطبیق این توافق را از نگاه تأمین صلح، امنیت و توسعه پایدار، به نفع منطقه و جهان می داند.

در رابطه به تسلیحات اتمی باید اضافه کنم که از دید ما آزمایش سلاح های اتمی توسط برخی از کشورها مانند کوریای شمالی برای منطقه خطرناک بوده و می تواند صلح و امنیت جهانی را با خطر مواجه گرداند.

آقای رئیس!

وقتی ما در افغانستان از سال ۲۰۰۱ فصل جدیدی از تاریخ معاصر خود را آغاز کردیم و جایگاه تاریخی خود را در میان اعضای خانواده بین المللی بازیافتیم، با حرف و عمل، تعهد کامل خود را در مورد اصول منشور ملل متحد برای تقویت صلح جهانی، عدالت و حقوق بشر نشان داده ایم و در همین چوکات، ما کاندیدای عضویت در شورای حقوق بشر ملل متحد برای سالهای ۲۰۱۸-۲۰۲۰ شده ایم. ما از همه دولت های عضو احترامانه و دوستانه تقاضا داریم از کاندیداتوری ما حمایت کنند.

در پایان به نمایندگی از مردم و حکومت افغانستان، مراتب قدردانی عمیق خود را از همه همکاران بین المللی که در تلاش برای دستیابی به صلح، امنیت، ثبات و ترقی، در شانزده سال گذشته در کنار ما ایستادند، ابراز می نمایم و از جانفشانی ها و قربانی هایی که سربازان کشورهای عضو ناتو در جنگ علیه تروریزم در افغانستان از خود نشان دادند سپاس گزاری می کنم. ما با همدیگر راه طولانی را با هم آمده ایم، اما این سفر هنوز پایان نیافته است. از همه شما برای دستیابی به اهدافی که با هم برای خود ترسیم کرده ایم، حمایت دوامدار در سالهای پیش رو را انتظار داریم.

بار دیگر تعهد محکم افغانستان را برای دستیابی به جهانی که در آن صلح، عدالت و رفاه حاکم باشد، اعلام می دارم.

تشکر از شما